Opis
Główna konstrukcja Piramidy
została zbudowana z dwutonowych bloków żółtego wapienia i okryta okładziną z
białego wapienia, dzięki któremu jej zewnętrze było gładkie i wypolerowane. W ciągu
minionego tysiąclecia wandale rozkradli jednak większość kamieni okładziny.
Wewnątrz budowli znajduje się
system przejść i pomieszczeń, starannie skonstruowanych z wypolerowanego białego
wapienia i czerwonego granitu.
W środku Wielkiej Piramidy nie
znaleziono nigdy żadnych napisów ani mumii. |
|
|
Wielkość
Pod względem masy
Wielka Piramida ma miażdżącą przewagę nad wszystkimi innymi budynkami świata. 90
milionów stóp sześciennych zwartego kamienia waży 6 840 000 ton! Wystarczyłoby go na
zbudowanie chodnika o grubości 3 cali i szerokości 2 stóp wokół całej kuli
ziemskiej.
Liczba i masa kamieni
Wielkiej Piramidy byłaby porównywalna ze stertą 3 milionów samochodów. Jej wysokość
równa jest 40-piętrowemu budynkowi, a obwód przy podstawie wynosi ponad pół mili. |
|
|
Wykonanie
Precyzja starożytnych
rzemieślników zadziwiała architektów i budowniczych wszystkich epok.
Kamienie wewnętrznej okładziny
- niektóre z nich ważące 50 ton - zostały wycięte z dokładnością do 1/50
cala. Połączenia między blokami trudno dostrzec gołym okiem.
Spoiwo między blokami było tak
trwałe, że po tysiącach lat kamienie ulegają rozpadowi wcześniej, niż zaprawa. |
|
|
|
|
|
Astronomia
Wielka Piramida zwrócona jest ku
północy, a co więcej, wejście do niej wskazuje Gwiazdę Polarną. Długi, wąski tunel
dolnego przejścia to obserwatorium skierowane dokładnie ku tej właśnie gwieździe.
Ściany tego tunelu wykazują
jedynie odchylenie 1/50 cala na długości 150 stóp. |
|
Odległość
do Słońca
W południe szczyt Piramidy
wskazuje na Słońce.
Czy jej wysokość daje nam jakieś
wskazówki co do odległości Ziemi od Słońca?
Osoba wspinająca się na Piramidę
zauważyłaby, że na każde 10 stóp zbliżania się do jej środka przypada 9 stóp
wznoszenia się. Sugeruje to liczbę 10~9.
Mnożąc całkowitą wysokość
Piramidy przez 10~9, otrzymujemy wynik 91 840 000 mil - co oznacza, że dokładnie 1000
Piramid ustawionych jedna na drugiej sięgnełoby Słońca!
|
|
Zagadnienia
związane z czasem
Długość boku Piramidy u podstawy
wynosi 716 stóp. Jaki jest tego odpowiednik w mierze piramidalnej? 365.242 łokci
piramidalnych - czyli dokładna ilość dni w roku!
Gdybyśmy rozciągnęli sznur
wokół całej podstawy Piramidy, co dałaby nam jej długość? Ilość cali
piramidalnych na tym sznurze równałaby się ilości dni w jednym stuleciu! |
|
|
Strony
świata
Gdzie dokładnie jest północ? To
pytanie jest trudniejsze, niż mogłoby się wydawać. Nowoczesne kompasy magnetyczne
mylą się zwykle o 3-4 stopnie.
Budowniczy Wielkiej Piramidy
znaleźli jednak rzeczywistą północ z dokładnością do 0.5 stopnia! Tej precyzji nie
dorównał żaden budynek aż do dzisiejszego dnia. |
Obwód czarnego kwadratu =
obwód brązowego koła.
Pole czarnego kwadratu =
Pole brązowego koła. |
"Kwadratura
koła"
... była i jest jednym z
najtrudniejszych zadań matematycznych. Wymiary Wielkiej Piramidy są jednak rozwiązaniem
tej kwestii.
Podwojona wysokość Piramidy
podzielona przez jej obwód u podstawy daje liczbę pi [wynoszącą 3.14159.] Co więcej,
powierzchnia jej podstawy równa jest liczbie pi pomnożonej przez kwadrat wysokości
budowli. Proporcje te są wyznaczone z dokładnością do jednej dziesięciotysięcznej.
Tak precyzyjną wartość liczby pi
poznano dopiero w 6 w. n. e. - ponad 2500 lat po zbudowaniu Piramidy!
|
|
Piramida
kluczem do swojego położenia
Niezwykły kąt głównego
przejścia w Piramidzie (26o18'9.7") wskazuje jej położenie dokładniej, niż
sekstans mierniczego.
Linia poprowadzona pod
tym kątem z wejścia Piramidy przecięłaby się z osią obrotu Ziemi dokładnie w
odległości 7 średnic Ziemi od środka naszej planety.
Gdyby Piramidę
zbudowano nawet o 100 stóp dalej, lub gdyby kąt przejścia był nieco inny, albo też
gdyby Ziemia była odrobinę większa bądź mniejsza - ta wspaniała proporcja nie
zaistniałaby! |
|
Miary
Wielkiej Piramidy
Na świecie
standardową miarą jest metr - w założeniu jedna 10-milionowa część łuku
przebiegającego po powierzchni Ziemi od bieguna północnego do równika.
Sir John Herschel,
wiodący brytyjski astronom wczesnych lat XIX w. zaproponowal, że lepszym wzorcem byłaby
jedna 10-milionowa część połowy osi Ziemi - linii prostej od bieguna do środka Ziemi.
Herschel nie
wiedział, że ta jednostka była już użyta przy budowie Piramidy 4000 lat wcześniej! |